Γράφει ο Αθανάσιος Στεργίου

Υπάρχουν κάποια ερωτήματα που επισκέπτονται τον κάθε έναν και μία από εμάς αργά ή γρήγορα. Διαβάζοντας αυτό το κείμενο, ίσως να ήρθε και η δική σου ώρα. Είναι μια κατηγορία ερωτημάτων που άλλοτε βασανίζουν, κι άλλοτε πυροδοτούν ή ενθουσιάζουν.

Τι έχω έρθει εδώ να κάνω;
Ποιος είναι ο σκοπός μου;
Ποιο είναι τελικά το νόημα της ζωής;
Πως θα είμαι ευτυχισμένος ή ευτυχισμένη;
Γιατί δεν έχω ικανοποίηση στη ζωή μου;
Πως θα βρω την εσωτερική ειρήνη και πληρότητα;

Η απάντηση πάντα βρίσκεται μέσα στο ερώτημα. Και αυτές οι απαντήσεις βρίσκονται κρυμμένες μέσα σου. Από Σωκράτη, Αριστοτέλη και Επίκτητο, θρησκευτικούς ηγέτες, φιλοσόφους, μέχρι και νεότερους όπως Freud, Adler, Bob Proctor, Tony Robbins και αμέτρητους άλλους, όλοι έχουν ασχοληθεί με το νόημα της ζωής και τον υπαρξισμό. Κάποτε ο Viktor Fankl είπε: “Το νόημα της ζωής είναι να δίνεις στη ζωή νόημα”. Ο Picasso επίσης το έθεσε με έναν εξίσου όμορφο τρόπο: “Το νόημα της ζωής είναι να βρεις το χάρισμά σου. Ο σκοπός της ζωής είναι να το χαρίσεις”.

Δεν υπάρχει άνθρωπος που δεν έχει έρθει στον πλανήτη με χαρίσματα και δώρα. Πέρα από τη μοναδικότητα που έχουμε όλοι, έχεις μέσα σου πράγματα που περιμένουν να τα ανακαλύψεις πρώτα για σένα και έπειτα για να τα μοιραστείς με ό,τι υπάρχει -φαινομενικά- έξω από σένα.

Η ζωή δεν είναι να τρέχεις να πληρώσεις λογαριασμούς, να ψάχνεις για σωτήρες, ούτε να περνάς τον χρόνο σου χωρίς να εκδηλώνεις την μέγιστη εκδοχή του εαυτού σου. Αν το θέλεις και πραγματικά προσπαθήσεις, μπορείς να ζήσεις μια δυνατή ζωή με πληρότητα. Αλλά για να το πετύχεις αυτό, πρέπει να γυρίσεις προς τα μέσα και να βρεις την δική σου αλήθεια.

Το Life Coaching δεν είναι παρά μια εξευγενισμένη μέθοδος της Μαιευτικής του Σωκράτη. Με άλλα λόγια, τα εργαλεία, οι τεχνικές και οι ερωτήσεις που θα σε κάνουν να βρεις τον κρυμμένο θησαυρό μέσα σου. Τον Ήρωα και την Ηρωίδα που μέσω του ταξιδιού, θα επιστρέψει στη δική του και δική της Ιθάκη.

Ό,τι έγινε έγινε. Το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν. Είσαι στο τώρα σε αυτή τη στιγμή. Σημασία έχει τι θα κάνεις από τώρα και μετά.

Παρακάτω λοιπόν θα βρεις μια σύνθεση γνώσεων και ερωτήσεων που αν τις ακολουθήσεις, είναι σχεδόν αδύνατον, αργά ή γρήγορα, να μη βρεις το νόημα της δικής σου ζωής:

• Αν είχες όλα τα χρήματα, πόρους, χρόνο και ενέργεια που χρειάζεσαι, τι θα έκανες;
• Στο τέλος της ζωής σου, τι θα ήθελες να αφήσεις πίσω σου; Τι θα ήθελες να λέει εκείνη η μαρμάρινη πλάκα;
• Πήγαινε στην ώρα που θα κλείσεις για τελευταία φορά τα μάτια σου. Τι θα ήθελες να έχεις κάνει, βιώσει, δημιουργήσει, γίνει, για να πεις “καλά τα πήγα” – “ήταν μια καλή ζωή”;
• Είσαι ο συγγραφέας της ζωής σου, του βιβλίου της ζωής σου. Στο τέλος του, τι θέλεις να γράφει; Ποιες περιπέτειες, καταστάσεις, γνώσεις, ταξίδια θέλεις να έχει κάνει ο ήρωάς σου; Τι ανθρώπους θέλεις να έχει συναντήσει; Τι θα ήθελες να έχει αφήσει πίσω του; Πως θα ήταν αυτό το βιβλίο συναρπαστικό, κι από εκείνα που ξενυχτάς για να το τελειώσεις μονορούφι;
• Πως θα ήταν μια τέλεια ημέρα και μια τέλεια εβδομάδα για σένα; Περιέγραψέ την ονειρεμένα.
• Πήγαινε πίσω από τότε που ήσουν παιδί ή σε όποια ηλικία βρίσκεται η ανάμνηση. Ποιες ήταν εκείνες οι στιγμές που ένιωθες και ήσουν σε απόλυτη χαρά και ευτυχία;
• Αν σε θυμόταν η ιστορία, ποια ιστορία θα θέλεις να μείνει για σένα;
• Τι είναι αυτό που όταν το ζεις ή το κάνεις, όλα εκτός από αυτό θολώνουν και μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα;

Αν δυσκολεύεσαι να το βρεις στο τώρα σου, δουλεύοντας ανάποδα από το τέλος προς στο τώρα, μπορείς να το βρεις. Να το βρεις, αλλά και να φτιάξεις τα βήματα. Ακόμα κι αν δε το βρίσκεις μέσα σου, ρώτα κοντινούς ανθρώπους που σε αγαπάνε και σε ξέρουν, πως θα σε φαντάζονταν σε ένα ιδανικό μέλλον; Τι θεωρούν φυσικό ταλέντο ή χάρισμα σε σένα; Τι εκτιμούν περισσότερο;

Αν ακόμα δυσκολεύεσαι, δοκίμασε. Ψάξε και έξω από εσένα. Δοκίμασε διαφορετικά βιβλία, ταινίες, δραστηριότητες, γνώρισε διαφορετικούς ανθρώπους, πήγαινε σε διαφορετικά μέρη, θέατρα, φυσικά τοπία, αρχαία, μάθε κάτι καινούργιο, μία ξένη γλώσσα, ένα μουσικό όργανο, μία τέχνη, μία δεξιότητα. Δοκιμάζοντας, κάποια στιγμή, κάτι θα συγχρονίσει μέσα σου και θα χτυπήσει το εσωτερικό καμπανάκι. Μόλις βρεις τη σπίθα σου, μη την αφήσεις. Όσο είναι μικρή χρειάζεται να την τροφοδοτείς και να την προστατεύεις.

Πως θα ξέρεις ότι το βρήκες;

Είναι σαν τον έρωτα. Όταν είσαι ερωτευμένος, δεν υπάρχει αμφιβολία. Απλά είσαι. Όλα σου τα κύτταρα ακτινοβολούν. Μπαίνεις στη “ζώνη”. Όχι της ασφαλείας, αλλά της δημιουργίας. Εκεί που ο χρόνος σταματάει και γίνεσαι ένα με τη στιγμή. Είναι από εκείνα τα πράγματα που όσο τα κάνεις και τα ζεις, αντί να σου τρώνε ενέργεια, σε πλημμυρίζουν με ενέργεια. Είναι η συνάντηση με το σημείο αντίληψης, όπου όλα όσα έκανες και έζησες, καταλαβαίνεις πως σε οδήγησαν εκεί. Είναι η στιγμή που το κύκλωμα κλείνει. Είναι η στιγμή που ξαναγεννιέσαι.

Δεν είναι ποτέ αργά για να το βρεις. Δεν είναι ποτέ αργά για να σε βρεις. Κανείς δε ξέρει πόσοι χτύποι απομένουν στην καρδιά. Απλά όσο νωρίτερα το αναζητήσεις, τόσο νωρίτερα θα το συναντήσεις. Πρέπει όμως να το θελήσεις, και να δράσεις για αυτό και προς αυτό.

Τι θα σε κρατήσει πίσω;

Μόνο το αυτο-σαμποτάζ, οι περιοριστικές πεποιθήσεις, και οι φόβοι σου. Τίποτε άλλο. Κι αν σκεφτείς οτιδήποτε άλλο, απλά του δίνεις τη δύναμή σου. Τη δύναμη που θα πρέπει να βρίσκεται και να πολλαπλασιάζεται μέσα σου και μόνο.

Ο καθένας κουβαλάει τον δικό του και τον δικό της Σταυρό και παλεύει με τους αντίστοιχους εσωτερικούς δράκους, τραύματα και δαίμονες. Δε σου λέμε να συγκριθείς με κανέναν. Αλλά δες πόσοι άνθρωποι χωρίς χέρια, πόδια, όραση, ακοή, στέγη πάνω απ’ το κεφάλι τους, νερό και ζεστασιά, ζουν σε πληρότητα και ακτινοβολούν τη χαρά και την ελπίδα στους γύρω τους. Μπορείς να δεις κι εκείνους που είναι στην άλλη όχθη και να εστιάσεις στις δυσκολίες ή στους λόγους που σε κρατάνε πίσω. Είναι δική σου απόφαση και δική σου ζωή.

Μα μη ξεχνάς: είσαι ό,τι τρως, ό,τι σκέφτεσαι, ό,τι εστιάζεις, ό,τι επιλέγεις να έχεις γύρω και κοντά σου. Μέσα κι έξω σου. Μη ξεγελιέσαι, είναι όλο δικό σου.

Η βασική πηγή της δυστυχίας είναι το ανεκμετάλλευτο δυναμικό.

Το διάβασα πρόσφατα:

Αναρωτήθηκες ποτέ, αν ο Οδυσσέας δεν πέρναγε την Οδύσσεια του, θα τον ήξερε και θα εμπνεόταν από αυτόν όλος ο πλανήτης; Θα είχε την ίδια γλύκα και πληρότητα η Ιθάκη του; Οι δυσκολίες είναι μεταμφιεσμένες ευλογίες. Αν το δεις έτσι. Μα έτσι κι είναι, αρκεί να τις μετατρέψεις και να τις αναβαθμίσεις σε μάθημα κατεύθυνση και συνείδηση.

Κλείνοντας, θυμήσου πως “ο άνθρωπος δεν επηρεάζεται από τα γεγονότα, αλλά από την ερμηνεία που τους δίδει” (Επίκτητος) και πως “ό,τι εμποδίζει τον δρόμο σου, είναι ο δρόμος σου” (Μάρκος Αυρίλιος).

Το κάλεσμά σου, τα δώρα σου, ο ανώτερος εαυτός σου και ο κόσμος εκεί έξω, χρειάζονται αυτό που είσαι και έχεις κρυμμένο μέσα σου. Βρες το. Μοιράσου το. Ζήσ’ το. Ξεκίνα.

To μικρό ψαροχώρι της Ταϊλάνδης Koh Panyee είναι ένα από τα ωραιότερα «πλωτά» χωριά στον κόσμο, η δομή του οποίου στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε ξύλινους πασσάλους. Πουθενά γη, πουθενά έδαφος! Μόνο νερό…

https://perierga.gr/wp-content/uploads/2012/06/foofballfloat1-300x164.jpg 300w" sizes="(max-width: 600px) 100vw, 600px" style="margin: 0px auto; padding: 0px; height: auto; max-width: 100%; border: 0px; clear: both; display: block;">

Έτσι τα παιδιά του χωριού δεν είχαν πουθενά έναν δικό τους χώρο για να παίζουν ποδόσφαιρο όπως κάνουν τα παιδιά της ηλικίας τους σε άλλα μέρη του κόσμου. Γιατί αυτό που οι περισσότεροι γνωρίζουμε ως «αλάνα», εκεί ήταν μια άγνωστη λέξη.

Μια ιδέα πέρασε από το μυαλό των κατοίκων και με τη βοήθεια των παιδιών έγινε σιγά σιγά πράξη: Ένα πλωτό γήπεδο ποδοσφαίρου εξ ολοκλήρου από ξύλα, το οποίο στηρίζεται σε «ξυλοπόδαρα»! Τα παιδιά μάζεψαν ξύλινες σανίδες και με τη βοήθεια των μεγάλων κατασκεύασαν μια πλωτή δομή για να προπονούνται.

Κάθε μέρα, μετά το τέλος του σχολείου, η ομάδα του χωριού έτρεχε στο γήπεδο… Οι συνθήκες ήταν δύσκολες καθώς τα παιδιά έπαιζαν ξυπόλητα πάνω στο ξύλο, που πολλές φορές ήταν γεμάτο νερά από τις συχνές βροχές που επικρατούν στην περιοχή.

Και το σημαντικότερο; Η μπάλα έπεφτε συχνά μέσα στο νερό και οι βουτιές ήταν κάτι συνηθισμένο πια για τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές τού Koh Panyee. Δεν το έβαλαν, όμως, κάτω. Άλλωστε η επίπονη προπόνηση σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες τούς βοήθησε να γίνουν οι καλύτεροι στη νότια Ταϊλάνδη και σύντομα η μία διάκριση διαδεχόταν την άλλη!

Πιο συγκεκριμένα, στο τοπικό ποδοσφαιρικό τουρνουά κερδίζουν διαρκώς το Πρωτάθλημα Νέων από το 2004-2010, κάνοντας υπερήφανους τους 2.000 και πλέον κατοίκους του χωριού τους. Πρόσφατα, μάλιστα, το ιδιόμορφο αυτό γήπεδο απέκτησε… φράχτη αλλά και μία αντιολισθητική επίστρωση με την καταλληλη σήμανση!

«Τα παιδιά έπεφταν συνέχεια στο νερό για να πιάνουν την μπάλα. Αυτό ήταν εξοντωτικό, όπως καταλαβαίνετε. Αλλά και οι θεατές βουτούσαν! Έτσι κατασκευάσαμε έναν μεταλλικό φράχτη ολόγυρα για να τα… ξεκουράσουμε αλλά και για να παρακολουθούμε και εμείς με την ησυχία μας το παιχνίδι!», λέει ένας εκ των κατοίκων.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι πριν από την κατασκευή του ξύλινου «πλωτού» γηπέδου, τα παιδιά στο χωριό έπαιζαν πού και πού ποδόσφαιρο σε μια μικρή λωρίδα άμμου, αλλά αυτό γινόταν μόνο κατά τη διάρκεια της άμπωτης, αλλά και πάλι υπήρχε αρκετό νερό πάνω στην άμμο.

Έτσι η ιδέα ενός γηπέδου πάνω στο νερό όχι μόνο τους προσέφερε ό,τι επιθυμούσαν αλλά τους έκανε και πρωταθλητές για πολλά χρόνια. Και σίγουρα έπεται και συνέχεια… Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε αυτήν την ενδιαφέρουσα διαδρομή των μικρών ποδοσφαιριστών…

Γράφει η Εύα Αροτσίδου

Τις θυμάσαι εκείνες τις μέρες. Τις δύσκολες, τις στενάχωρες, που σου έφερναν τεράστια εσωτερική αναστάτωση. Τις θυμάσαι έντονα. Ακόμη και τώρα, όταν το μυαλό σου τις ανακαλεί, σου φέρνουν ταχυκαρδίες, σφίξιμο και μια γεύση πίκρας. Όλοι λίγο-πολύ έχουμε περάσει ή περνάμε δύσκολα.

Σημασία όμως δεν έχει τι περνάμε, αλλά πώς το διαχειριζόμαστε. Πώς μπορούμε να μετατρέψουμε την κακοκεφιά και τη σύγχυση σε κάτι όμορφο. Και τι πιο όμορφο απ’ το να κάνεις δώρο στον εαυτό σου την ηρεμία σου;

Μεγάλη υπόθεση να είσαι ήρεμος. Τίποτα δεν μπορεί να σ’ αγγίξει και τίποτα δεν μπορεί να σε αναστατώσει. Είσαι σε μια κατάσταση πλήρους ζεν. Το μυαλό σου επικεντρώνεται μόνο στα όμορφα, αφήνοντας στην άκρη ό,τι μπορεί να του προκαλέσει σύγχυση και δυσάρεστες σκέψεις. Σαν μια διαδικασία άμυνας απέναντί τους. Σίγουρα δεν είναι εύκολο να γίνει, αλλά όταν συμβεί θα είσαι άλλος άνθρωπος.

Γιατί να μην προσπαθήσεις; Γιατί να αφήσεις να σε επηρεάζουν όλα αυτά; Άγχος, πίεση κι υποχρεώσεις είναι σε ημερήσια διάταξη. Ποιος είναι άλλωστε ο καθένας, που έχει έτσι αυθαίρετα το δικαίωμα, να σε ταράζει; Υπάρχουν πολλοί, που το κάνουν στην καθημερινότητά σου. Απ’ το αφεντικό που ξύπνησε μες τα νεύρα και ξεσπάει πάνω σου, το φίλο που σε κατακρίνει για τις επιλογές σου, το άτομο που είσαι ερωτευμένος και σε αγνοεί ή ακόμη κι απ’ τους ίδιους σου τους γονείς. Γκρίνιες, μουρμούρες, αναρίθμητα κατηγορώ που σου προσφέρουν απλόχερα κι εσύ απλώς σφίγγεις τις γροθιές σου, για να μην εκτοξευτούν στα μούτρα κανενός.

Λάθος τακτική. Αδιαφόρησε. Εσύ είσαι εκείνος, που είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου. Κανένας άλλος. Κι όσο πιο σύντομα το ενστερνιστείς, τόσο πιο ήρεμα θα αισθανθείς. Σκληρή τακτική. Θέλει δουλειά. Αλλά τίποτα δεν έρχεται εύκολα, πόσο μάλλον η ηρεμία. Η αδιαφορία σε κάνει να έχεις τόσο γαλήνη στην ψυχή, που αυτό μετά σε βοηθά να έχεις σ’ όλα μια πιο ψύχραιμη αντιμετώπιση.

Άλλωστε το αξίζεις. Είσαι σε κανένα πρόγραμμα τιμωρίας και πρέπει να αυτομαστιγώνεσαι συνεχώς κι αδιαλείπτως; Έτσι καταντάει μαζοχισμός. Όλοι αξίζουν μια ήρεμη ζωή, μακριά από συνεχείς διαλόγους στο μυαλό και δεύτερες φωνές, να σε κατακρίνουν. Βούλωσέ τους το στόμα. Κι ακόμη όταν πάνε να ξαναπούν κάτι, κλείσε τα αυτιά σου. Γύρνα το κεφάλι σου αλλού κι ασχολήσου με κάτι όμορφο.

Διότι τα όμορφα κι ήρεμα πράγματα μας κάνουν όμορφους κι ήρεμους τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά. Μας κάνουν να αναλωνόσαστε στα ουσιαστικά και μόνο. Δεν ασχολούμαστε με μικρότητες. Επικεντρωνόμαστε έτσι μόνο στα καλά στοιχεία των άλλων, στην ποιότητα της σχέσης μας μαζί τους και δεν εστιάζουμε στα αρνητικά τους. Βλέπουμε έτσι τη ζωή αισιόδοξα κι αντιμετωπίζουμε τα πάντα με χαμόγελο. Κι όταν κάποιος χαμογελά λάμπει και κάνει και τους άλλους να χαμογελούν. Είναι μεταδοτικό.

Να είστε ήρεμοι λοιπόν. Να φροντίζετε τον εαυτό σας σαν το πολυτιμότερο δώρο. Να του λέτε λόγια γλυκά, να τον παινεύετε και σε καμία περίπτωση να μην τον τιμωρείτε. Μπορεί η ζωή να είναι ομαδικό άθλημα, αλλά στο τέλος μόνος σου είσαι πάντα παρέα με τον εαυτό σου.

Τι λέτε, δεν του αξίζει να είναι τουλάχιστον ήρεμος κι ευτυχισμένος;

«Όταν αγάπησα τον εαυτό μου αρκετά, έμαθα να αφήνω πίσω μου οτιδήποτε δεν ήταν υγιές. Αυτό συμπεριέλαβε ανθρώπους, δουλειές, τις πεποιθήσεις και τις συνήθειες μου – οτιδήποτε με κρατούσε χαμηλά. Η κριτική μέσα μου έκανε λόγο για απιστία. Τώρα πια καταλαβαίνω ότι ήταν αγάπη για τον εαυτό μου» . Kim McMillen

Το ακούμε συχνά. Κάποιοι ίσως και να το έχουμε συνειδητοποιήσει. Η απάντηση σε πολλά από τα προβλήματα μας, αν όχι σε όλα, είναι να αγαπάμε τον εαυτό μας. Η Aska Kolton, που υπογράφει το άρθρο «7 πράγματα που συμβαίνουν όταν αρχίζουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας» στην ιστοσελίδα tinybudha πίστευε ότι τα είχε καταφέρει.

Για 15 ολόκληρα χρόνια, αφού είχε αφήσει πίσω της μια 2χρονη κατάθλιψη στην εφηβεία της, διάβαζε βιβλία αυτοβοήθειας, έκανε τακτικά διαλογισμό και φυσικά τη γνωστή άσκηση του καθρέφτη και κατέγραφε καθημερινά στο ημερολόγιο της όλα τα πράγματα για τα οποία έπρεπε να είναι ευγνώμων. Έχοντας γίνει περισσότερο ευγενική με τον εαυτό της είχε πιστέψει ότι ήξερε πολύ καλά τι σημαίνει αυτό-αγάπη. Έκανε λάθος.

Ένα ταξίδι στο Περού σε μια δύσκολη εποχή για την ίδια τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό τομέα και η συνάντηση της με ένα σαμάνο που επέμενε να της λέει ότι όλα της τα προβλήματα θα λυθούν «όταν αρχίσει να αγαπάει τον εαυτό της» την έβαλαν σε μεγάλες σκέψεις.

Του λόγου του το αληθές αποδείχτηκε μερικά χρόνια αργότερα, όταν η Aska Kolton έμαθε πραγματικά να αγαπάει τον εαυτό της και στο άρθρο της αυτό στην ιστοσελίδα tinybudha μοιράζεται με τους αναγνώστες όλα όσα έμαθε.

Όταν αρχίσετε να αγαπάτε τον εαυτό σας…

1. Αποκτάτε τον πλήρη έλεγχο της ζωής σας

Η συνειδητοποίηση ότι σε όλες τις περιπτώσεις έχετε επιλογές είναι μια ευχάριστη, ανακουφιστική εξέλιξη. Όσες φτωχές επιλογές κι αν έχετε κάνει από φόβο, ενοχή ή ντροπή στο παρελθόν, όταν αρχίσετε να αγαπάτε πραγματικά τον εαυτό σας θα σταματήσετε να ζείτε για να ευχαριστείτε τους άλλους. Θα αρχίσετε να επιλέγετε αυτά που χαροποιούν και ικανοποιούν πρώτα από όλα εσάς τους ίδιους.

2. Βάζετε όρια στην αγάπη

Έχοντας ως προτεραιότητα τις δικές σας επιθυμίες και ανάγκες γίνεστε αυτόματα πιο διεκδικητικοί και περισσότερο αποφασισμένοι. Σταματάτε να ξοδεύετε άσκοπα χρόνο σε ανθρώπους που δεν ανταποδίδουν τα συναισθήματα σας ή δεν σέβονται την προσωπικότητα σας. Όταν αρχίσετε να αγαπάτε τον εαυτό σας, η αναζήτηση της αγάπης έχει ευτυχή κατάληξη.

3. Σταματάτε να ζητάτε την αποδοχή

Είναι ίσως το πιο απελευθερωτικό πράγμα. Όταν αρχίσετε να αγαπάτε και να σέβεστε τον εαυτό σας, θα σταματήσετε να ανησυχείτε αν αρέσετε στους άλλους. Συνακόλουθα θα πάψετε να κάνετε πράγματα για να έχετε την αποδοχή τους. Αυτό θα σας επιτρέψει αυτόματα να είστε αυθεντικοί, λιγότερο σε άμυνα, περισσόυερο ο αληθινός σας εαυτός.

4. Παίρνετε καλύτερες αποφάσεις

Πολλές φορές βρισκόμαστε παγιδευμένοι σε δουλειές που δεν μας ευχαριστούν λόγω συνήθειας ή από φόβο να τολμήσουμε ένα βήμα στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Πότε όμως θα καταλάβουμε αυτό που πρώτος έγραψε ο Καβάφης ότι «σημασία έχει το ταξίδι, όχι ο προορισμός». Μαθαίνοντας να αγαπάμε τον εαυτό μας αρχίζουμε να κάνουμε επιλογές που μας ευχαριστούν. Και οι επιλογές αυτές δεν είναι ποτέ λάθος. Ακόμα κι αν δεν μας πάνε εκεί που ονειρευόμασταν, θα μας προσφέρουν πολλά μαθήματα και θα μας οδηγήσουν εκεί που πρέπει, στον προορισμό που αγαλλιάζει την ψυχή μας.

5. Απολαμβάνετε τη συντροφιά του εαυτού σας

Πολλές φορές γεμίζουμε τη μέρα μας με υποχρεώσεις και συναντήσεις με ανθρώπους απλά και μόνο για να μην μείνουμε μόνοι. Φοβόμαστε τη μοναξιά, τρέμουμε να μείνουμε μόνοι με τον εαυτό μας. Αν όμως τον αγαπήσουμε και αρχίσουμε να κάνουμε πράγματα που επιθυμούμε, θα κατανοήσουμε τις ανάγκες του, θα ξεδιαλύνουμε τα όνειρα του και θα γνωρίσουμε τα όρια του. Όταν αγαπάτε και φροντίζετε τον εαυτό σας, θα νιώθετε άνετα να κάνετε παρέα μαζί του. Και από τη θέση αυτή της αυτάρκειας, αυτόματα θα είστε και περισσότερο ελκυστικοί στους άλλους.

6. Αναπτύσσετε δυνατή σχέση με τον εαυτό σας

Μπορεί να σας φανεί περίεργο αλλά είναι πολύ σημαντικό να είμαστε φίλοι με τον εαυτό μας. Να τον αγαπάμε ακόμα κι όταν διαφωνούμε μαζί του, να τον κατανοούμε ακόμα κι αν φέρετε περίεργα. Γιατί μόλις νιώσει ότι δεν τον αμφισβητούμε, ότι τον αποδεχόμαστε και τον στηρίζουμε θα ανθίσει σε όλο του το μεγαλείο. Γιατί μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες της ζωής είναι ότι όταν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας, βελτιώνονται και σχέσεις με τους γύρω μας.

7. Σταματάτε να αναζητάτε την ευτυχία στους άλλους

Η ευτυχία είναι προσωπική υπόθεση και δική σας απόφαση. Όταν αγαπάτε τον εαυτό σας συνειδητοποιείτε ότι δεν έχετε ανάγκη τους άλλους για να είστε ευτυχισμένοι. Όλη η αγάπη που χρειάζεστε για να νιώθετε ευτυχία βρίσκεται μέσα σας. Και κάπως έτσι θα σταματήσετε να αποζητάτε ένα αύριο που θα σας φέρει όλα όσα θέλετε και θα εκτιμήσετε όλα όσα βρίσκονται σήμερα μπροστά σας. Υπάρχει μεγαλύτερη αρετή από την ευγνωμοσύνη;

Συγγραφέας: Aska Kolton